اميرحسين و بازي فكري
اين روزها سرم شلوغه ها صبح زود از خواب پا ميشيم تو رو ميبرم مهد با وجود اينكه ما الان سه نفرهستيم چنان خونه در طول روز ريخت و پاش ميكني تازه الان كه اينقدر باهات صحبت كرديم داري بهتر ميشي كه خلاصه من بيچاره همش درگير تميزي و جمع و جور كردن خونه هستم تا هم به خودم ميام ميبينم كه بايد بيام دنبالت و بيايم خونه تمرينات كلاس موسيقيت هم چند برابر شده و هر روز تمرين داريم و خلاصه باهات خيلي درگيرم تا بهت ياد بدم و تو هم تمريناتت رو بزني و يه وقتايي حوصله نداري و تمريناتت رو تموم نميكني خلاصه ديگه روزم شب شده و روز جديد و كارهاي بيشتر اون وقت بعضي ها ميگن اگه بچه اول بره مدرسه بهتره بچه دوم رو بياري واقعا كسايي كه اين حرفها رو ميزنن فكر كنم يا تجربه اش رو ندارن يا خيلي بهشون خوش ميگذره من كه هنوز اميرحسين مدرسه نميره بدجور دارم اذيت ميشم چه برسه زماني كه هم ميخواي شب بيداري بكشي و هم اينكه به تكاليف برسي هم خونه هم خودت واااااااااي بيخيال الان هم من ميگم اشتباه كردم كاش 4 سالش بود بچه دوم رو آورده بودم اختلاف سن كمتر خيلي خيلي بهتره بگذريم
چند شب پيش به من ميگفتي بيا جورچين بازي كنيم تو درست كن من خرابش ميكنم ميگم آخه چرا من دارم اينهمه زحمت ميكشم خرابش كنيم اميرحسين هم با خوشحالي ميگه دوست دارم آخههههههههههه
يه عادت بدي هم كه پيدا كردي خيلي تو خونه با مايو ميگردي كه هي داري بهتر ميشي از بس بهت ميگممممممم
چه خوشحال هم ميشه
اينم از بازي ما قصه ما به سررسيد كلاغه به خونه اش نرسيد